BAJRAM REXHEPI

PLAKU SHEKULLOR I POSTRIBËS

Bajram Rexhepi

Bajram Rexhepi ka çka tregon nga jeta e tij.

Bajram Rexhepi kujton me respekt bajraktarin e Boksit, Zenel Alinë, vojvodën Adem Haxhija si dhe pleqtë Nuz Halili, Haxhi Brahimi, Rac Bajrami, Ramo Salihi, të gjithë nga Dragoçi. Ai kujton Haxhi Ahmeti nga Mesi, Tafil Haxhinë nga Myselimi etj. Dikur këta trima të Postribës e qindra të tjerë, në drejtimin e komandantit trim Adem Haxhija, luftuan dhe mbrojtën trojet tona nga pushtuesit serbë e malazezë. Plaku shekullor nuk u muarr as me politikë, as me pleqërim kuvendesh, as me filozofi. Jeta mbi njëqindvjeçare ia futi në shenjë të gjitha këto. Ai, gjithë jetën ia kushtoi bujqësisë, ketij sektori jetik e të rëndësishëm për njerëzimin.

Baba më la zanatin e bujkut dhe unë u përpoqa me e mbajtë amanetin e babës, – thotë ai. Gjithë jetën “kuvendova” me token dhe ia kuptuam gjuhën njëri-tjetrit.

Bajram Rexhepi

Kulturat kryesore që ia siguruan vazhdimësinë e jetës janë duhani dhe perimet. Gjithashtu gjatë jetës ai kultivoi edhe bimët si misër, grurë, bostan etj, si bujk i dalluar ai u njoh jo vetëm në rrethin e Shkodrës por pothuajse në të gjthë Shqipërinë duke dhënë e marrë përvojë bujqësie. Ai disa herë u nderua me medalje të ndryshme si dhe u dekoruan si bujk përparimtar. Bajrami tregon për huanë shtetërore në kokën e rregjimit monist: Ne u futëm në garë me Vido Jovin nga Omarajt e Vrakës dhe Zenel Muhon nga Kastrati.Pastaj këtë garë e përhapën në të gjithë Shqipërinë. Dhe kur e pyet plakun se si e vlerëson jetën në këtë botë materialen, ai të përgjigjet: Kësaj jete as nuk mund t’i thuash e mirë dhe as e keqe.

Të dyja pjesët brenda i ka. As e ëmbël, as e hidhët, por të dyja së bashku. Kur më pyeti një komunist në kohën e Enverit për besimin fetar, unë i thshe: Ne kemi një komandant (e kisha fjalën për Zotin) dhe asnjë nuk mund të dalë mbi të. Kush është njëshi, më tha. Unë i thashë se është Enver Hoxha. Më duket se ma ke dredhë, më tha komandanti. Unë vërtet ia drodha, mbasi nuk ma mbante të them ndryshe. Deri para pak muajsh Bajram Rexhepin e ke parë në të gjitha familjet e Postribës për gëzime e për morte, duke shërbyer në këmë si një djalë i ri. Plaku shekullor di t’i respektojë të tjetër. Ai sillet mirë me çdo njeri, i do ata, i vlerëson, i respekton dhe u shërben në ditë të mira e të vështira. Githë jetën e tij ai e kaloi në shërbim, në përkujdesje dhe në dashuri e respekt ndaj njerëzve. Kur e pyet në se e vizitojnë njerëzit tani që ai nuk është më në gjendje t’ju shërbejë e t’i vizitojë të tjerët, ai me humor të përgjigjet: Tashti më shumë rri me të vdekur se me të gjallët.

Kam nevojë të kaloj kohën me njerez, të rri me ta, të bisedoj për jetën, të çmallem. Çdo njeri në Postribë e njeh kush ishte dhe kush është Bajram Rexhepi. Ai e meriton plotësisht këtë shkrim mbi portretizimin e personalitetit të tij. Do të kalojë edhe një shekull i ri e Bajram Rexhepi do të mbetet i gjallë në zemrat e njerëzve. Kujtimet e këtij burri patriot e fisnik, të rrallë në këtë kohë, do të jetojnë në çdo familje postribore, në çdo vatër të kësaj krahine, në çdo kuvend, në çdo pjesë të këtij komuniteti. Ai është njeriu-shekull i Postribës. Dhe shekulli është pjesë e historisë dhe e kulturës njerëzore.

Nga Riza Spahija 

Facebook Comments