PAQE DHE DASHURI MES NJERËZVE!

Ky shkrim i imi  merr nxitjen  nga një arsye themelore substanciale  : nga ngjarjet që po ndodhin  kudo nëpër botë, në sensin negativ të këtyre zhvillimeve  kundrejt reigjionit Islam. Ky trajtim që i bëhet  Islamit në botë nga disa politikanë, studiues, analistë, media të shkruara dhe elektronike, në vendet perëndimore, është me dashakeqësi, duke e paraqitur Islamin si prishës i rendit në botë, si religjion i prapambetur, cinik, që është kundër vlerave, zhvillimit dhe civilizimit perëndimor. Kjo luftë është e organizuar nga persona, grup personash dhe organizma të fshehta që janë armiqë, jo vetëm të religjionit Islam, por edhe i të gjitha religjioneve të tjera të krishtera e më gjërë.

Ky qendrim po mbahet edhe në Shqiperi, nga disa media të shkruara dhe elektronike, nga disa politikanë, gazetarë, analistë e pseudoanalistë etj. Këta po bëjnë lojen që urdhërohet nga jashtë, duke ndezur zjarrin e armiqësisë mes tri religjioneve fetare në Shqiperi, ku ka sunduar gjithmonë dashamirësia mes tyre, respektimi i vlerave të religjioneve dhe toleranca ndërfetare.

Duke lexuar një artikull të shkruar nga dr. Moikom Zeqo, në gazeten  “Shqiperia Etnike” nën titullin : “Ernesto Sabato, shqiptarët dhe njerëzimi”, nuk e fsheh, më solli kënaqësi shpirtërore dhe më frymëzoi për të shkruar këtë artikull. Në shpirtin e Ernesto Sabatos, të shkrimtarit argjentinas me përmasa botërore, zien revolta për drejtimin e keq të zhvillimeve sot në botë.

Ai flet me dhimbje shpirti për dramen, krizen, pasigurinë e të ardhmen e njerëzimit. Dhe ja si i drejtohet ai një njeriu të thjeshtë  : “ Do t’ju flisja për ç’ka ndodh sot në botë. Për rrezikun ku ndodhen të gjithë, të pasurit dhe të varfërit. Pikërisht këtë nuk e dinë ata, njerëzit me pushtet. Nuk e dinë se edhe bijtë e tyre gjenden në një situatë mjerane. Nuk mund të zhyteni në depresion, sepse  është një luks i tillë, të cilin nuk mund t’ia lejojnë vetes prindërit e fëmijëve që vdesin urie. Dhe nuk mundemi të mbyllemi me kyç nëpër shtëpitë tona. Duhet t’i hapemi botës. Mos mendo se shkatërrimi është atje jashtë, por djeg si një zjarr brenda dhomave tona të ngrenies. Jeta dhe toka janë në rrezik.

Dhe  a e dini kujt i drejtohet Ernesto Sabato ?! Gjithë atyre që unë shkrova pak më lartë. Perëndimi duhet patjetër të ndertojnë një strategji të re me Islamin, dhe kjo strategji nuk do të jetë një strategji lufte mes dy qytetërimeve e kulturave, por një strategji bashkëpunimi, mirëkuptimi dhe pranimi, duke integruar qytetërimet, kulturat dhe civilizimet mes religjioneve.

Ernesto Sabato  i referohet në një vend Helder Linit : “…… Qeveritë kanë harruar në mbarë botën se qëllimi i tyre është të promovojnë të mirën e përbashkët. Solidariteti luan, kështu, një rol vendimtar në këtë botë pa krye, përjashtuese të llojeve të ndryshme………..Miliona qenie mbijetojnë heroikisht në mjerim. Ata janë martirët………..Në këtë varfërim ekzistencial dhe metafizik, të gjithë janë viktimë të një qielli dhe të një çatie……….Banalitetet, ku kalben ndjenjat më fisnike, e degjenerojnë njeriun në një karikaturë  patetike që nuk e gjen më veten në të  qenit njeri……Mjerë njeriu që mbështetet vetëm tek arsyeja-shpëtojmë hera-herës e mbi të gjitha falë grave, jo thjeshtë sepse dhurojnë jeten, por janë ato që mbrojnë këtë specie enigmatike……..”

Siç e shikoni më sipër, unë iu referova dy studiuesve dhe ideologëve perëmdimorë, të cilët janë të ndërgjigjshëm për rrjedhen pa krye që ka marrë zhvillimi i botës sot, si shkak i mos respektimit të vlerave të Islamit nga Perëndimi, i mos integrimit të civilizimeve dhe kulturave të dy qytetërimeve. Të dy qytetërimet kanë anët e mira dhe të këqia, të cilat duhet t’i  marrin nga njeri-tjetri vlerat dhe të luftojnë së bashku antivlerat, duke u integruar në këtë botë të vogël, që  Zoti ia dhuroi njeriut.

Po t’i referohemi profetëve të mëdhenjë të njerëzimit si Ibrahimit (Abrahamit), Moisiut (Musas), Jezusit (Isas) dhe Muhammedit a.s., të  gjithë këta e drejtojnë njerëzimin në një pikë të madhe referuese : tek një Zot i përbashkët për të gjithë. Në Kur’an në një ajet thuhet kështu : “ O ju njerëz, vertet Ne ju krijuam juve prej një mashkulli dhe një femre, ju bëmë fise që të njiheni ndërmjet veti……” Siç del nga ky ajet Kur’anor Zoti i drejtohet gjithë njerëzimit mbi tokë se Ai i krijoi nga Ademi (Adami) dhe Havaja (Eva), pra kanë një origjinë të përbashkët dhe një Zot të përbashkët.

Në një hadith profeti Muhammed a.s. thotë kështu :  “Ju jeni të gjithë nga Ademi, dhe Ademi është nga dheu!  O shërbëtorë të Zotit, jini vëllezër me njeri-tjetrin !”

Duke iu referuar vetëm kësaj thënie profetike, ne kuptojmë thirrjen që bën profeti Muhammed a.s. për dashuri mes njeri-tjetrit, pasi të gjithë rrjedhin nga një baba, që është profeti i parë  mbi tokë, Ademi (Adami).

Religjioni Islam pranon si të dërguar të Zotit të gjithë profetët dhe të gjithë librat e shenjtë që kanë zbritur në Tokë si udhëzues në rrugen e drejtë për njerëzimin.

Kur’ani dhe Islami janë gjithëpërfshirës i të gjitha religjioneve  mbi tokë që besojnë në një Zot, pra nuk janë përjashtues, siç përpiqen ta trajtojnë armiqtë  e  Islamit.

Strategjinë që ka përdorur deri tani Perëndimi ndaj Islamit nuk e ka studiuar mirë dhe nuk është rruga për të ndërtuar ura lidhëse të forta mes Lindjes dhe Perëndimit. Ajo është një strategji që në përmbajtjen e saj dominon dhuna, poshtërimi, përjashtimi, intoleranca dhe jo afrimi, bashkëpunimi dhe toleranca.

Në librin e saj “Muhammedi,” teologia dhe historiania e feve, ish murgesha katolike  anglo-amerikane, Karen Armstrong, nder të tjera  thotë : “ Ne në Perëndim kurrë nuk kemi qenë të aftë të merremi me Islamin, idetë tona për këtë besim kanë qenë të papërpunuara, përjashtuese, arrogante, por ne kemi mësuar se nuk mund të mbetemi tek një qendrim i tillë i injorancës dhe i paragjykimit.” Armstrong ishte e shqetësuar nga paragjykimet kundër Islamit që i ndeshte edhe në mjediset më liberale.

Me rrëzimin e kullave binjake, Perëndimi ndërmori një fushatë të egër kundër Islamit, duke e cilësuar këtë fushatë : “Luftë kundër terrorizmit.”Bile presidenti Bush, duke iu drejtuar popullit amerikanë, në lidhje me  zbatimin e politikes së  jashtme  amerikane, në mes të tjerave tha : ne duhet të luftojmë “boshtin e së keqes,” ku përfshihen Iraku, Irani dhe Korea e Veriut.Pra që këtu presidenti Bush kishte ndertuar një strategji sulmi, kryesisht kundër vendeve islamike.

Vrasja e njerëzve të pafajshëm në kullat binjake u denua nga mbarë opinioni botëror, si nga Lindja ashtu edhe nga Perëndimi. Të vrasësh njerëz të pafajshëm është krim. Rrëzimin e dy kullave binjake Amerika dhë Perëndimi, ia adresuan fesë Islame, gjë e cila nuk qëndron.Ajo ishte një akuzë e rëndë për mbarë boten Islame. IRA dhe ETA që kanë vepruar dhe që mund të vazhdojnë të veprojnë përsëri në vendet perëndimore, nuk janë organizata terroriste islamike, por organizata të religjionit të krishterë. Megjithatë, për këto dy organizata nuk mund të akuzohet Krishërimi se po kryen veprime terroriste ndaj njerëzimit.

Perëndimi ka emertuar “Terrorizëm” vetëm ato vrasje  masive që mund të bëjë Alkaida në vendet perëndimore, ose  organizata të tjera, që fshihen nën këtë emër. Por “terrorizëm” nuk mund të quhet vetëm ajo që përcakton  Amerika dhe Perëndimi. Terrorizmi më i madh në botë u krye nga Amerika, në luften e Dytë Botërore, kur ajo zbrazi mbi Hiroshimo dhe Nagasaki dy bomba atomike, që shfarosi çdo gjë të gjallë mbi tokë, njerëz, kafshë  dhe bimë. Akoma edhe sot ndihen pasojat shkatërruese  të radioaktivitetit dhe të rezatimit përçues. Populli i Japonisë dhe popujtë e botës kurrë nuk do t’ia falin këtë terrorizëm Amerikës, i cili vazhdon të kullojë gjak në plagët e asaj lufte të mallkuar.

Unë quej terrorizëm edhe sulmin amerikan mbi Afganistan e Irak, ku u zbrazen nga ajri mijëra ton bomba mbi tokat dhe popullsitë e pafajshme të Afganistanit dhe Irakut. Këtu nuk shtrohet çeshtja se Bushit i ra keq për regjimin diktatorial të Sadam Hysejnit mbi popullsinë irakene, sepse regjimi është çeshtje e brendshme dhe i përket vetëm atij vendi për t’i zgjidhur problemet e veta, por Bushi ka tre komplekse shumë të dëmshme për popujtë e botës : kompleksin e ushtrimit të presionit politik, psikologjik e ushtarak mbi vendet dhe popujtë e botës, kompleksin e dominimit të tregjeve, monopoleve dhe të grabitjes së pasurisë mbi gjithë vendet dhe popujtë , si dhe kompleksin e dominimit të Kristianizmit mbi Islamizmin.

Propaganda perëndimore e paraqet Islamin si rrezik për boten, demokracinë e qytetërimin. Kjo propagandë është dashakeqëse dhe deformuese e të vërtetave historike botërore. Në gjithë historinë e qytetërimit islam nuk gjendet rast të jetë përdorur dhunë  gjatë përhapjes së religjionit në Europë, Azi, Afrikë, apo kudo në botë. Sipas Kur’anit të Shenjtë, nuk ka dhunë në fe. çdo njeri në botë, sipas Islamit, ka të drejtë të zgjedhë besimin që dëshiron. Gjatë përhapjes së Islamit në Gadishullin Arabik, në Azi, në Afrikë, në Europë, etj., në asnjë vend që është shtrirë, nuk ka ushtruar dhunë  për konvertim,  por dihet historikisht se  robërit e luftës i ka lënë të lirë dhe u ka dhënë të drejten e praktikimit të religjionit që kanë pasur ose që kanë dëshiruar.

E kundërta ka ndodhur me kryqëzatat që janë organizuar nga Krishtërimi, si formë e luftës së shenjtë. Në të gjitha kryqëzatat që janë organizuar kundër Islamit dhe muslimanëve është përdorur dhunë dhe gjakderdhje . Mjafton të përmendim rikonkuisten spanjolle, për të informuar njerëzimin se Krishtërimi është treguar shumë armiqësor ndaj religjionit Islam. Dhe a e dini pse ? Sepse Perëndimi e ka shumë frikë  Islamin, si religjion i progresit njerëzor, si një religjion praktik dhe i zbatueshëm, si një religjion, që çdo shpirt njeriu në botë e kërkon si një nevojë që sjell qetësinë shpirtërore të njerëzve për të siguruar një jetë të moralshme në këtë botë dhe qetësi shpirtërore për botën përtej varrit.

Perëndimi e sheh këtë rrezik që i kanoset nga religjioni Islam. Para shtatë-tetë vjetësh botohej një statistikë në Itali për zhvillimin e Islamit në botë.  Sipas të dhënave që botohen në revisten italiane rezulton se për 50 vjet në shkallë botërore, religjioni Islam ishte dyfishuar duke arritur nga 750 milionë besimtarë muslimanë, në 1450 milionë që janë sot në të gjithë boten, duke e tejkaluar edhe atë të besimit katolik, që vjen i dyti religjion në botë  pas Islamit. Kjo është arsyeja që Perëndimi shqetësohet sot, nga zhvillimet e Islamit në botë, i cili gjithnjë po gjenë shtrirje  më të gjërë, e kryesisht në Perëndim si në Amerikën Veriore e Jugore, në Europen Perëndimore, në Azi, e kudo tjetër në botë.

Sipas të përmuajshmes, kulturore, informative  “Drita e dijes”, marrë nga revista italiane  “Specchio” (me autor Guido Furbesco dhe perkthyer nga Redi Shehu), rezulton se sot religjioni Islam është religjioni i parë  në botë, i ndjekur nga ai Katolik me një diferencë  prej 107 milionë besimtarë më pak. Sipas grafikut të paraqitur në vitin 1986 religjioni katolik ka qenë mbi atë  islam, për nga numuri i popullsisë, por në vitin 1997, pas njëmbëdhjetë vjetësh, kurba e Islamit e ka tejkaluar atë të Katiliçizmit më shumën që cituam më sipër. Ja pra cila është arsyeja që Perëndimi ka hapur një fushatë të gjërë mediatike e propagandistike kundra religjionit Islam.

Shpeshherë muslimanët janë quajtur nga Perëndimi si fondamentalistë. Sipas kryeministrit malazias Mahathir Mohammad, i cili kritikoi sulmet antimuslimane të masmedias perëndomore, deklaroi që Islami është një religjion paqeje, është një religjion për të gjitha kohërat. “Fondamentalizmi, është  më absurdja e fjalëve. Ajo është e barabartë me ekstremizëm.Në qoftë se akoma mësimet e Islamit studiohen, atëherë do të jetë e qartë që  muslimanët më të mirë janë fondamentalistët. Fondamenti (bazamenti) i Islamit është i bazuar në paqen.”

Pas një studimi të gjatë dhe të thelluar që i ka bërë Kur’anit, dijetari i shquar dr. Tarik Al-Suvaidan ka nxjerrë  të dhëna lidhur me përmbajtjen në Kur’an të disa parametrave, që dëshmojnë ekuilibrat në disa fusha të Universit. Kështu koncepti  “bota” përmendet në Kur’an 115 herë, aq sa përmendet edhe  “jeta përtej varrit (ahireti),” pra 115 herë. Pra këtu, Zoti e ka obliguar njeriun që të vlerësojë  në mënyrë të barabartë si boten materiale  në këtë jetë, ashtu edhe atë shpirtërore në jeten tjetër. Këtë barasvlerë e kanë edhe koncepti “jeta” (145 herë) me konceptin  “vdekja” (145 herë). Shpeshherë me dashakeqësi nga Perëndimi trajtohet gruaja islame gjoja si e poshtëruar në shoqëri. Kjo është një  shpifje për të ngritur një imazh të keq për Islamin. Në Kur’an koncepti “burri” përmendet 24 herë ashtu si dhe  koncepti “grua” përmendet 24 herë.. Pra Zoti, në Kur’an, i ka trajtuar burrin dhe gruan si të barabartë, duke mos i ulur vlerat e gruas në shoqërinë njerëzore.

Është shumë interesant përcaktimi i detit dhe i tokës në Kur’an. Koncepti  “deti” në Kur’an përmendet 32  herë, ndërsa  koncepti  “toka” përmendet 13 herë, që të dyja së bashku  bëjnë 45, ose  tërësinë e globit tokësor. Po të bëhet përllogaritja 32 pjestuar me 45 dhe shumëzuar me 100% ,. rezulton baras me 71,1 %  të sipërfaqes së globit që e zënë ujërat dhe  13 pjestuar me 45 dhe shumëzuar me 100% , rezulton  28,9 % të sipërfaqes së globit që e zë toka.

I solla këto fakte  për të treguar se Islami dhe Kur’ani  janë fjala e Zotit të Gjithësisë dhe si të tilla janë mrekulli hyjnore që nuk mund  t’i mposhtin as Perëndimi i Krishterë, as ateizmi. Kjo që them nuk është akuzë për besimtarët e krishterë, pasi çdo besimtar katolik, ortodoks, protestant, musliman etj., besojnë në një Zot, pra janë të gjithë besimtarë. Këtu është fjala për të gjithë ata që ngrejnë  akuza ndaj Islamit dhe muslimanëve, me dashakeqësi, për të ngritur një imazh të keq për besimin islam. Por ata nuk do t’ia arrijnë kurrë të dominojnë mbi religjionin islam, si besim i dëshiruar për gjithë njerëzimin, pasi është fe e zgjedhur dhe e pranuar nga Zoti i Madhëruar.

Me 30 shtator 2005 gazeta daneze “Jyllands Posten” boton 12 karikatura me temen e Muhammedit. Ajo reagon kështu, sipas saj, ndaj ankesave të një autori kritik ndaj islamizmit, se nuk mund të gjejë në Danimarkë një ilustrues të librit të tij të ri. Me 19 tetor 2005  ambasadorët e 11 shteteve arabe në Danimarkë i kërkojnë kryeministrit danez një takim, por ai refuzon. Si pasojë, përfaqësues të muslimanëve të Danimarkës shkojnë në vendet islame, dhe i informojnë për karikaturat, autoritetet fetare dhe politike. Në fillim të dhjetorit 2005 zhvillohet demonstrata e parë antidaneze në Pakistan. Pa vonuar shumë, shpërthejnë  demonstratat pothuaj se në të gjitha vendet islamike. Në shumë vende demonstratat u zhvilluan të dhunshme, duke djegur flamujtë danezë, duke djegur ambasada, duke u përballur me forcat e rendit, bile pati edhe të vrarë gjatë përleshjeve. Disa shtete islamike ndërprenë edhe kontaktet tregtare me danimarken edhe marrëdhëniet diplomatike, djegie të ndërtesave të ambasadave etj.

“ Nuk është për t’u habitur aspak që blasfemia e qëllimshme e disa gazetave në Perëndim, shkakton një zemërim të ligjshëm tek besimtarët muslimanë, dhe ky zemërim shpërthen me valë dhune, që gjithësesi nuk mund të gjejnë dhe nuk duhet të gjejnë miratim jashtë psikozës së ndezur tashmë të krijuar për faj të provokimit nga gazetaria dhe islamofobia perëndimore.”  

Mbreti Abdullah i Jordanisë është shprehur se liria e shprehjes meriton respekt të plotë, megjithatë çdo gjë që poshtëron profetin Muhammed a.s. ose prek ato ndjenja të shenjta për muslimanët duhet të denohet. Muslimanët nuk e shikojnë këtë incident të 12 karikaturave, si shprehje të mendimit të lirë, por si sulm ndaj besimit të tyre.

Shqiperia përbëhet nga rreth 70 % muslimanë, rreth 20 % ortodoks dhe 10 % katolikë. Këto shifra janë të përafërta. Shpesh  në mediat e shkruara si edhe në ato elektronike dëgjohen akuza nga më të ndryshmet ndaj besimit Islam në Shqiperi. Këto akuza dëgjohen nga disa pseudointelektualë të krishterë, të cilët jo vetëm nuk ia duan të mirën muslimanëve shqipëtarë,  por as vetë besimtarëve ortodoksë e katolikë. Ne të gjithë jemi shqiptarë dhe nuk mund të jetojmë pa njeri-tjetrin. Para se të jemi muslimanë dhe të krishterë ne të gjithë jemi të një kombi, të një gjuhe, të një gjaku, pra jemi vëllezër. Ai që fut përçarje mes njerëzve të një kombi, është armik i kombit dhe i popullit tonë. Bashkë ekzistenca jonë ka bërë që të mbijetojë kombi dhe gjuha jonë. Ne duhet të flasim haptas dhe ndershmërisht, pa droje se po të mos ishte shumica e shqiptarëve muslimanë, sot nuk do të ishim këta që jemi, por do të ishim asimiluar me kohë nga ortodoksia greko- serbe ose nga katoliçizmi italian, të cilët i kemi pasur historikisht fqinjtë tonë që kanë tentuar të na kafshojnë nga pak e nga pak sa të mos mbetej asgjë nga kombi shqiptar.Është pikërisht kjo arsye që historikisht ua tregoi rrugen shqiptarëve  dhe kombit tonë, që për ruajtjen e identitetit të kombit duhej të kryhej konvertimi në fenë Islame i shumicës së popullsisë.

Sot flitet shumë për tolerancë ndërfetare, por shpesh gazetarët, mediat e shkruara dhe ato elektronike, ose nuk e kuptojnë këtë tolerancë, ose bëjnë sikur nuk e kuptojnë, kur përpiqen t’ia atribuojnë këtë tolerancë dy besimeve në minorancë. Unë e kuptoj pak si ndryshe këtë tolerancë dhe po shpjegohem si e arsyetoj unë :  Minoranca nuk ka çfarë toleron sepse nuk ka  hapsire për një tolerim të tillë, ose ka fare pak. Më konkretisht ne, një shtet i vogël në Ballkan nuk kemi hapsirë për t’i toleruar Bashkimit Europian ose Shteteve të Bashkuara të Amerikës. Ata mund dhe duhet të na tolerojnë ne. Në qoftë se ne nuk i tolerojmë ata çfarë mund t’u bëjmë atyre përveç se i sjellim një dëm të madh vendit tonë. Kjo do të ishte diçka absurde po të pranohej një logjikë e tillë, siç përpiqen të mashtrojnë dhe të shtrëmbërojnë  të vërtetën disa media dhe pseudointelektualë,që duke u jargur dhe servilosur ndaj Perëndimit, përpiqen të tregohen sa më koherent dhe modernist për t’u hyrë në qejf perëndimorëve. Ne jetojmë në Europë, dhe Bashkimit Europian nuk i intereson që në Shqiperi të ndryshojnë raportet mes besimeve, por Shqipëria dhe shqiptarët të ndryshohen në koncept, në mënyren e qeverisjes, në luften kundër korrupsionit, prostitucionit, të krimit të organizuar,etj. për t’iu afruar sa më shumë parametrave europianë në mirëqeverisje dhe në rritjen e standateve të jetesës. Është për të ardhur keq, por unë, si shumë  nacionalistë dhe intelektualë në vendin tonë, i shoh me shqetësim dhe keqardhje, përpjekjet e disa mediave dhe disa gazetarëve, për të ndezur zjarr mes komuniteteve fetare, të cilët mbahen si analistë. Këto përpjekje bëhen gjithmonë  të  mirorganizuara nga qarqe të caktuara që nuk ia duan të mirën kombit tonë. Ne të gjithë së bashku, muslimanë dhe të krishterë duhet të luftojmë për të ritur dashurinë dhe harmoninë mes besimeve dhe njerëzve, duke mos i paragjykuar se cilit besim i përket, pasi të gjithë jemi vëllezër, jemi të një gjaku, pra jemi nacionalistë shqipëtarë. Ne duhet të lidhemi rreth nacionalizmit, si e vetmja rrugë që e shpëton kombin nga agjenturat dashakeqëse të kombit tonë. Ne jemi i vetmi vend në Europë që na është mohuar e drejta, veç të gjitha vendeve të tjera europiane, për të qenë një shtet një komb. Ne duhet të punojmë dhe të luftojmë shumë për kombin tonë, si e vetmja rrugë, për të shtuar dashurinë, besimin dhe respektin ndaj njeri-tjetrit, si dhe ndaj religjioneve të njeri-tjetrit.

Në gazeten “Shqiperia Etnike” të datës 18 janar 2006,  në një artikull nën titullin  “Vatikani : Vandalizëm shqiptar me kryqin katolik,” nder të tjera thuhet : “…..Sipas   “I’Osservatore  Romano,”  “ ky episod intolerance, i drejtohej pikërisht besimtarëve katolikë…….”  Nga kjo shprehje kuptojmë se mungesa e tolerancës qenka manifestuar tek muslimanët, të cilët paskan sharruar kryqin e vendosur në një kodër sipër lagjes  “Rranxa” të Bushatit. Më poshtë, po në këtë artikull thuhet : “Muslimanët janë mazhorancë në popullsinë e Shqiperisë. Rreth 70 % në këtë vend janë muslimanë, 20 % ortodoksë  dhe  pjesa tjetër prej 10 %  janë katolikë…….”

Në gazeten  “Dukagjini” të datës 26 janar 2006,  në artikullin  “Kryqi është kultura 2000 vjeçare që drejton Europen,” nder të tjera thuhet :  “Rrëzimi i kryqit në Bushat diten e Kurban-Bajramit është një paralajmërim serioz se në Shqiperi ka forca apo grupime individësh që duan të mbjellin sherr e përçarje ndërfetare, pasi nuk u ka mjaftuar sherri 15 vjeçar.”

Unë nuk e kuptoj se me ç’logjikë, autori i shkrimit akuzon : “…se  në Shqiperi ka forca apo grupime individësh që duan të mbjellin sherr e përçarje ndërfetare…….”, duke u mbështetur në pasojen, por jo në shkakun që çoi në këtë pasojë. Unë e gjykoj se ata që sharruan kryqin nuk vepruan mirë, dhe duhet të denohet akti i tyre. Por me të njejten logjikë unë denoj ata që e vendosen kryqin në një kodër sipër lagjes  “Rranxa” të Bushatit. Pse të vendoset kryqi nëpër vende dominuese dhe kujt i shërben ai atje  nëpër majat e maleve dhe kodrave ?!  Kryqi  dhe çdo simbol fetar, e ka vendin në shpirtin e  njeriut besimtar, në objektin e kultit, që është kisha, apo xhamia për simbolin musliman dhe vendi i tretë  mund të jetë prona personale e secilit besimtar. Në  asnjë vend tjetër  nuk duhet të vendosen simbole fetare. Vendosja e këtyre simboleve nëpër vende dominuese, të kujtdo religjion nuk i shërben respektit të ndërsjelltë ndërfetar, as tolerancës fetare, por, përkundrazi, intolerancës dhë përçarjes mes besimeve. Kohët e fundit ka pasur shumë sherre  me vendosjen e kryqeve nëpër vende dominuese  që nga Jugu dhe deri në Veri të Shqiperisë. Muslimanët e kanë të edukuar nga besimi Islam durimin dhe këtë e dinë mirë  të gjithë besimtarët e vertëtë të krishterë, pasi secili prej tyre nuk do të kishte duruar deri tani po të kishte ndodhur e kundërta, që besimtarët muslimanë  të kishin vendosur në vendet dominuese simbolet muslimane. Pra vëllezër të krishterë të tregohemi tolerantë ndaj besimeve të njeri-tjetrit dhe të mos provokojmë durimin e besimit tjetër! Duhet të kuptojmë se edhe durimi ka një kufi ! Dhe ky durim arriti deri aty ku u prishen ekuilibrat e komuniteteve fetare. Besimtarët e të tre religjioneve në Shqiperi duhet që me dashamirësi, respekt të ndërsjelltë dhe mirëkuptim, duke ruajtur etiken e besimit të secilit religjion, të mos prishin ekuilibrat ndërfetare. çdo besimtar i vertetë, i secilit religjion, po të reflektojë thellë në subkoshiencen e tij e kupton mirëfilli se këto ekuilibra  po i prishin disa persona të besimeve në minorancë në Shqiperi, që në bashkëpunim me shoqata të huaja qëllimkeqe apo agjentura që punojnë kundra kombit tonë, po punojnë për prishjen e këtyre ekuilibrave. Këto veprime janë në dëm të  tre besimeve dhe besimtarëve shqiptarë. Vendosja e simboleve fetare nëpër vende dominuese kudo nëpër Shqiperi është në rradhë të parë  kërcënim psikologjik dhe në rradhë të dytë është këcënim territorial. Është kërcënim psikologjik sepse i jep për të kuptuar besimtarëve muslimanë se në çdo moment ata janë  të nënshtruar ndaj besimit të krishterë, pasi ky besim është dominues në Europë. Këtë kërcënim e bën edhe më evident Fjala e presidentit shqiptar, Alfred Moisiu, në  Universitetin  e  “Oksfordit” në Londër, ku në mes tjerash tha se  në  Shqiperi nuk ka muslimanë të vërtetë, pasi ata vetëm nga lëkura janë muslimanë, ndërsa në përmbajtje janë të gjithë të krishterë. Kjo  deklaratë mund t’i japin të drejten presidentit, që më vonë të bëjë konvertimin e të gjithë muslimanëve në të krishterë. Ky është, pra, kërcënimi psikologjik. Por besimtarët muslimanë janë edhe nën një këcënim territorial. Po të vazhdojnë dy religjionet në minorancë, duke vendosur simbole fetare në të gjitha vendet e dominuara  në Shqiperi, do të thotë se këto vende janë të pushtuara nga religjioni i krishterë, ndaj dhe muslimanët nuk kanë më vend as pjesë në trojet shqiptare.

Pse duhet vendosur simbole fetare në vende dominuese ?! Kujt i shërben një gjë e tillë ?! ç’dobi u sjellë këtyre religjioneve vendosja e simboleve në këto vende ?! Këto vende janë tokë laike e popullit shqiptar, e shtetit shqiptar, ndaj vetë shteti nuk duhet ta lejojë një gjë të tillë, për të evituar përçarjen ndërfetare..

Unë mendoj se vendosja e një simboli fetar mbi një vend dominues, apo jo dominues, nuk e afron besimtarin apo besimtarët me Zotin, por përkundrazi, e largon atë  nga rruga e besimit dhe nga Zoti i tij. Zoti krijoi Universin, Gjithësinë, jo për ta parceluar këtë në pjesë-pjesë, kjo është e imja dhe kjo është e jotja. Toka jonë, planeti ynë i dashur është pronë ekskluzive vetëm e Zotit të Gjithësisë. Ai e krijoi njeriun dhe e vendosi mbi këtë tokë si përfaqësues të Tij, jo për ta kafshuar këtë glob pjesë-pjesë, por për t’i treguar njeriut se ekziston Një  krijues në Gjithësi, në mënyrë që ai ta njohin Zotin e tij, ta adhurojë dhe ta falënderojë për mirësitë që i ka krijuar njeriut mbi këtë tokë. Ne, njerëzit jemi mysafirë në këtë planet. Jeta jonë këtu është shumë e shkurtër dhe kur të vdesim asgjë nuk marrim me vete në varr, përveç se veprave të mira ose të keqia që kemi kryer gjatë jetës. Para Zotit gjithë njerëzit janë të barabartë. Do t’ju kujtoj  një hadith të profetit Muhammed  a.s. : “……. nuk ka përparësi të arabit ndaj joarabit, dhe as të bardhit ndaj të ziut….Përparësia qëndron  vetëm në devotshmëri…….”

Të gjithë shqiptarët janë vëllezër me njeri-tjetrin. Ata janë vëllezër të një gjaku sepse  të gjithë së bashku përbëjnë kombin shqiptar. Ne të gjithë së bashku kemi një Zot të përbashkët, pra të gjitha barrierat që mund të krijojnë ndasi, rrëzohen nga faktori më i rëndësishëm që i bashkon ata  : besimi në një Zot.

Zoti i dhuron dashuri gjithë njerëzimit. Zoti kërkon të rritet dashuria  mes njerëzve dhe dashuria mes njerëzve dhe Zotit të tyre. Me këtë shkrim  dashamirës, u bëj thirrje gjithë besimtarëve të vërtetë të krishterë, që besojnë në një Zot, të heqin simbolet fetare që janë të vendosura në vende dominuese ose jodominuese, të cilat janë pronë e shtetit dhe e popullit shqiptar, me qëllimin e mirë të ruajtjes së tolerancës ndërfetare dhe të rritjes së respektit e dashurisë me besimtarët muslimanë! Të kthejmë  sytë nga rilindasit tonë, kur shkonin si vëllezër besimtarët e tre religjioneve  dhe në zona dominuese nuk kishte asnjë simbol fetar nga Veriu në Jugë të Shqiperisë !

Pra të vendosim paqe e dashuri mes besimeve dhe njerëzve!

Nga Riza Spahija

Facebook Comments